Đorđe Bulajić dobitnik prestižne evropske nagrade za pisanje o arhitekturi
Nagrađena publikacija arhitekte iz Srbije donosi promišljen i maštovit pogled na načine na koje se građeno okruženje transformiše – kako se razvija, propada, ali i iznova generiše nova značenja.
Đorđe Bulajić, srpski arhitekta i istraživač koji trenutno živi i radi u Njujorku, dobitnik je LINA Writing Award 2025, prestižne evropske nagrade za arhitekturu koju dodeljuju Irish Architecture Foundation (IAF) i dpr-barcelona u okviru Evropske arhitektonske platforme LINA.
Na konkursu na koji se prijavilo više od 300 autora iz cele Evrope, Đorđe Bulajić – donedavno asistent na Departmanu za arhitekturu Arhitektonskog fakulteta u Beogradu – izabran je za ovogodišnjeg dobitnika nagrade, zahvaljujući izuzetnoj originalnosti i konceptualnoj snazi svog predloga.
Nagrađena publikacija – njegova predstojeća knjiga Spectres of the Concrete Atlantis (srp. Duhovi betonske Atlantide) – biće objavljena na jesen 2025. godine u izdanju Irish Architecture Foundation, u saradnji sa izdavačkom kućom dpr-barcelona i uz podršku programa Creative Europe Evropske unije.
Pročitajte još na Gradnja.rs:
Izuzetna originalnost i kritička dubina
Već treću godinu zaredom, LINA Writing Award predstavlja deo programa LINA European Architecture Platform – inicijative posvećene podsticanju novih kritičkih glasova u arhitekturi i prostornoj kulturi. Ova prestižna nagrada namenjena je autorima koji promišljaju arhitekturu i izgrađeno okruženje kroz savremene, interdisciplinarne i kritičke pristupe.
„Veliko nam je zadovoljstvo što ovogodišnju LINA Writing Award dodeljujemo Đorđu Bulajiću. Njegov predlog istakao se izuzetnom originalnošću i kritičkom dubinom, oslanjajući se na intelektualno nasleđe Rejnera Benama, kako bi preispitao ‘spektralni život’ arhitekture. Reč je o promišljenom i maštovitom pogledu na načine na koje se građeno okruženje transformiše – kako se razvija, propada, ali i iznova generiše nova značenja“ – rekao Emet Skenlon, direktor IAF.
„Podrška mladim i talentovanim autorima, poput Đorđa, upravo je ono što čini ovu nagradu tako značajnom – oni nas inspirišu, postavljaju nova pitanja i podstiču nas da arhitekturu promišljamo drugačije, ne samo u sadašnjem trenutku, već i u vremenu koje dolazi. To je u potpunom skladu sa misijom naše fondacije – da kontinuirano podstiče inovaciju i razvoj arhitektonske kulture.“ – zaključio je Skenlon.
Nagrađena knjiga preispituje silose i druge oblike industrijske arhitekture izgrađene širom SAD krajem 19. i početkom 20. veka.
Knjiga Spectres of the Concrete Atlantis preispituje silose i druge oblike industrijske arhitekture izgrađene širom Sjedinjenih Američkih Država krajem 19. i početkom 20. veka, identifikujući ih kao proto-platforme savremene digitalne infrastrukture i ističući neraskidivu vezu ovih formi sa paradigmama moći, kontrole i promenljivih oblika kapitalizma.
Publikacija uključuje i vizuelni esej koji, gotovo pedeset godina nakon letnjih sesija Rejnera Benama sa studentima sa Columbia University i State University of New York – i objavljivanja njegove knjige A Concrete Atlantis: U.S. Industrial Building and European Modern Architecture, 1900–1925 – kritički sagledava ove radikalne arhitektonske forme koje su nesumnjivo imale veliki uticaj na razvoj arhitekture 20. veka.
Pored toga, Đorđe je u publikaciju uvrstio i intervju sa Polom Goldbergerom, profesorom na Parsons School of Design – The New School, nekadašnjim arhitektonskim kritičarem The New York Timesa i The New Yorkera, i dobitnikom Pulicerove nagrade za kritiku 1984. godine – jednog od najviših priznanja koje jedan autor može dobiti tokom karijere.
Više o knjizi Đorđa Bulajića Spectres of the Concrete Atlantis možete pročitati na ovom linku.
Arhitektura kao autonomni sistem
Đorđe Bulajić je međunarodno nagrađivani arhitekta i istraživač. Trenutno je gostujući istraživač na Parsons School of Design – The New School u Njujorku, istraživač na Faculty of Architecture and the Built Environment, TU Delft, kao i doktorand na AUID PhD programu Department of Architecture and Urban Studies, Politecnico di Milano.
U svom aktuelnom istraživanju, fokusira se na fenomen windowless architecture, promišljajući arhitekturu kao autonomni sistem – odnosno izolovani prostorni entitet, i analizira metafizičke dimenzije ovih formi u arhitektonskim praksama 20. i 21. veka.
Dobitnik je godišnje nagrade „Aleksej Brkić“ 2019. godine, koju dodeljuje Udruženje arhitekata Srbije (UAS), kao i međunarodne nagrade „UnIATA 20 – World’s Best Graduation Projects Ever Created“.
Dvostruki dobitnik IDEA League stipendije
Od 2019. do 2022. njegov istraživački rad bio je finansiran od strane Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije, a trenutno je nosilac trogodišnje stipendije iz oblasti arhitekture i urbanizma italijanskog Ministarstva za univerzitete i naučna istraživanja (MUR).
Dvostruki je dobitnik prestižne evropske IDEA League stipendije (2024. i 2025), koju dodeljuje istoimena alijansa pet vodećih evropskih univerziteta u oblasti nauke i tehnologije: TU Delft, ETH Zürich, RWTH Aachen, Chalmers i Politecnico di Milano.
U okviru svoje akademske karijere, predavao je na institucijama kao što su Parsons School of Design – The New School (SAD), Faculty of Architecture and the Built Environment, TU Delft (Holandija), Politecnico di Milano (Italija), University of Tsukuba (Japan) i Arhitektonski fakultet Univerziteta u Beogradu.
Njegovi naučni radovi objavljeni su časopisima kao što su Vesper. Journal of Architecture, Arts & Theory, Territorio, Urban Design International (Springer Nature), Fuoco Amico, Architectural Review i Serbian Architectural Journal, a njegov rad predstavljen je i na mnogobrojnim izložbama i konferencijama širom Evrope i SAD-a.
